Yürüyüş Yapmak

Yürüyüş yapmak Yeni Zelandalıların boş zamanlarında en çok yaptığı şeydir ve her ziyaretçi ülkenin kırlarında çıplak ayakla yürümeyi denemelidir. Ziyaretçi bilgi merkezleri merkezden başlayan basit gezintilerin ve daha uzun ve zor yolculukların broşürlerini sık sık dağıtır. Örneğin North Egmont Ziyaretçi Merkezi'nden tipik North Island bitki örtüsünü görebileceğiniz 20 dakikalık yürüyüşlere veya Egmont Dağı çevresinde dört günlük gezintilere çıkabilir veya bunların arasında yer alan çeşitli seçenekleri değerlendirebilirsiniz.

Nedendir bilinmez Milford Patikası o kadar isim yapmıştır ki bazen aylarca önceden yer ayırtmak gerekebilir. Ama her iki adada da ismi duyulmamış olan ama aynı oranda görülmeye değer yerler vardır.

Koruma Bakanlığı'nın en iddialı projelerinden birisi North Burnu'ndan güneydeki Bluff'a kadar uzanan birbirine bağlantılı patikalar ağı oluşturmaktır ama toprak sahiplerini topraklarını halkın kullanımına açmaya ikna etmek zor olmaktadır.

Yürüyüşler zorluk derecesine göre sıralanmıştır: "yürüme" çocukların bile katılabileceği kadar basittir ve bölgesel park yetkililerince düzenlenir; "patika" takip etmesi kolay yollardır ama dik ve zorlu olabilir; "rota" takip etmesi zor olabilir ve pusula kullanan deneyimli yürüyüşçülere hitap eder.

Ortalama kondisyonda olan çoğu ziyaretçi kulübelerin de bulunduğu belirgin bir yolda iki ila dört gün sürecek bir yürüyüşe katılmayı tercih eder. Tramping in New Zealand (Lonely Planet, 24.95 Dolar) ortadan zora 40 yürüyüşü ayrıntılarıyla anlatır ve uygun bir yol bulmanız için olduğu kadar gerekli güvenlik önlemlerini almanız için de size yardımcı olabilir. Bilmeniz gereken ilk şeylerden birisi ne kadar yoğun bir yaya trafiğiyle karşılaşacağınız olmalıdır. South Island'daki Heaphy ve Abel Tasman sahil yolları yoğun mevsimde o kadar çok kullanılır ki park görevlileri yolların başına "dolu" tabelaları koymayı bile düşünmüşlerdir.

Bazı yolların başlangıcına ulaşmak biraz karışık olabilir ama genelde girişimci yerlilerin yürüyüşe katılanlar için özel çalıştırdığı minibüs veya tekneler bulunur. Ayrıca yürüyüş esnasında kendisini yolun sonunda bekleyecek bir araba ayarlamış birisiyle tanışmanız ve sizi gideceğiniz yere bırakması da mümkündür.

Patikalardaki kulübeler genelde basitçe yapılmıştır, havaları YHA hostellerine benzer ama bay-bayan ayrımı yoktur. Kulübelerdeki yatakları önceden ayırtamazsınız o yüzden popüler yollarda yoğun zamanlarda yatak kavgaları yaşanabilir. Normalde yürüyüşçülerin yatakların dolu olma ihtimaline karşın yanlarında çadır bulunması gerekir ama kamp yapmanın yasak olduğu yerlerde bunun da bir faydası olmaz. Bütün ranzalar kapıldıktan sonra bir kulübeye kaç kişinin sığışabildiği aklınızı durdurur ve yakınlarda boş yer olan bir kulübe kalmadığı sürece hiçbir yürüyüşçü açıkta kalmaz. Ana yollarda asıl işleri kulübeleri ve etrafını korumak ve ücretleri toplamak olsa da bekçiler sorunlarınıza yardımcı olmaya çalışır. Bekçi yoksa ücreti bırakabileceğiniz bir kutu vardır.

Her durumda yiyeceğiniz size yetecek kadar olmalıdır, gaz ocağı ve içme suyu verilir ama çöpünüzü taşımak zorunda kalırsınız o yüzden fazla konserve taşımaktan kaçının. Kurutulmuş kuzu eti yemek istiyorsanız yola çıkmadan bir kamp tenceresi almalısınız. Ama bir iki günlük yürüyüşlerde süttozu, konserve balık, ekmek (tercihen çavdar) , peynir, kuru meyve, "scroggin" (yürüyüşe çıkanlara özel meyve, fındık ve çekirdekten oluşan bir Yeni Zelanda karışımı) gibi kuru gıdalar yenebilir. Yanınıza paket sabun da almalısınız. Tabak çanak gibi malzemeleri ödünç almakta zorlanabilirsiniz o yüzden kendiniz taşısanız iyi olur.

Malzeme ve Güvenlik

Tehlikeli yaratıklar olmasa da emniyete çok önem verilir. Hava çok hızlı değiştiği için çalılar ve dağlar hazırlıklı olmayan insanlara beklenmedik tehlikeler getirebilir. Kuraklığın uzun sürmesi ender görülür ama birine rastlayacak olursanız orman yangını tehlikesine işaret eden tabelalara ve yaktığınız her ateşe dikkat edin.

Hazırlıklarınızın yanı sıra - yolu bitirmeye yetecek kadar ve acil durumlar için - yatak verilmediği ve ısıtılmamış kulübelerde yaz geceleri bile çok soğuk olabildiği için sizi sıcak tutan bir uyku tulumu taşımalısınız. Bir çift bot da çok gereklidir ama bazı insanlar kısa yolları sandaletlerle yürümeyi tercih eder, bunlar da kötü havalarda yetersiz kalır.

Sıcak tutan ve su geçirmeyen giysiler gereklidir. Yazın ortasında yün şapka, eldiven, uzun pantolon ve yağmurluk taşıdığınız için kendinizi aptal gibi hissedebilirsiniz ama bunlar olmadan yürüyüşe çıkmamalısınız. Yazın geçitlerde ve boğazlarda kar yağması hiç görülmemiş bir şey değildir ama sel baskınlarına yol açacak yağmurlara ve keskin rüzgarlara tutulmanız daha büyük bir ihtimaldir. Yeni Zelanda Dağ Emniyeti Kurulu (PO Box 6027, Wellington; 04-385 7162/www.mountainsafety.org.nz) bilgi ve tavsiyeler yayınlar, bunların arasında mutlaka kaçınılması gereken hipodermi hakkında bir broşür de vardır. Faydalı yayınlarında bir başkası da sizi yürümeye hazırlayan Bushcraft'tır. Eğitimli değilseniz veya Yeni Zelanda nehirleri hakkında tam bilginiz yoksa nehir geçmeye çalışmanız tavsiye edilmez. Yürüyüş yapılması için düzenlenmiş çok sayıda yol vardır. Tecrübesi olamayanlar kenarda kalmış yolları kullanmamalıdır.

Kendi malzemelerinizi getirmemişseniz ve ödünç alabileceğiniz Yeni Zelandalı bir arkadaşınız da yoksa ikinci el çadır, malzeme, vs. ilanlarını hostellerdeki ilan tahtalarında bulabilirsiniz. Bunları seyahatinizin sonunda elden çıkarabilirsiniz. Ayrıca Auckland'daki Sports Bazaar gibi (538 Karangahape Road; 09-309 6444) geri alan bir mağazadan da alışveriş yapabilirsiniz.